The End.

Lieve vrienden en familie,

IK BEN THUIS!

Vandaag al precies 2 hele weken, maar da gif nie (ik ben het Brabants gelukkig nog niet verleerd). Het leek me leuk om in de trant van "beter laat dan nooit" nog te vertellen wat ik in Australië nog heb gedaan. Want ik ben dan wel eerder thuis gekomen dan gepland (waarover verderop in dit verhaal meer), ik heb niet stil gezeten!

In Darwin ben ik een week op bezoek geweest bij mama's nicht Christhol. Zij woont op een schiereiland waar je met een ferry moet komen. Eenmaal aan de andere kant aangekomen, was ik in de outback. Maar echt. In hun dorp was een soort pleintje met een supermarkt, de brievenbussen van de bewoners, een paar benzine-apparaten en een doe-het-zelf-zaak. En dat was het. Zij woont op een mooi erf vlakbij de oceaan. En het is daar zo afgelegen dat je 's nachts werkelijk alle sterren kunt zien. Heeft iemand wel eens de melkweg gezien? Nou, ik nu dus ook. Zo bizar! Echt gaaf. Ik heb een dag rond gelopen door de stad Darwin zelf, waar eigenlijk niet zo veel te beleven was. Ik heb een Wetlands tour gedaan, waar ik veel uitleg heb gekregen over de natuur van The Northern Territory, de geschiedenis en de dieren die daar leven. Wie had ooit gedacht dat ik nu "alles" weet over vogels? Precies, ik ook niet. Maar stel je voor dat je in een boot in een soort tropische Biesbosch zit en dat de gids vol passie roept: "Look! In that tree at 11 o'clock! On that branch sits a juvinile kookaburra!". Luister vrouw, ik zie alleen maar bomen aan de linkerkant en 11 uur kun je nogal ruim nemen, dus welke boom bedoel je. En "op die tak"... weet je hoeveel takken een boom heeft? En ik zie wel ergens een vogel, maar bedoel je die of een andere? Want ik heb namelijk geen idee hoe dit beest eruit moet zien dus zeg even welke kleur die heeft en hoe groot. Dat scheelt met zoeken. En juvinile?? Hoezo kun jij nou weer zien of dit een kind-vogel is? Nou goed, jullie snappen het wel. Ik boekte die tour voor de krokodillen en ik heb welgeteld één baby krokodil gezien en één grote maar die was alweer onder water voor ik er een foto van kon maken. En voor de rest bestond de hele tour zo'n beetje uit de verwarring die ik net heb beschreven. Was leuk, maar ach. Ik ben nu alweer vergeten hoe die kookaburra eruit ziet.
Omdat Christhol de hele week moest werken, heb ik voor de rest niet veel meer gedaan. In het weekend zijn we nog naar een nationaal park geweest en hebben we een stukje op hun quad gereden.

Na Darwin ben ik naar Perth gevlogen. Hier woont het grootste deel van mijn familie. Ik werd op het vliegveld hartelijk ontvangen door Tante Toos (oma's zus) en Cathy (net als Christhol een dochter van Tante Toos en dus ook een nicht van mama). Ik ben de 10 dagen dat ik in Perth was bij Cathy verbleven en heb echt een toptijd gehad daar! Cathy woont samen met 3 pugs met allerlei lichamelijke ongemakken en een grumpy old cat, dus was een gezellige bende daar! De eerste dag ben ik gelijk gaan shoppen want meine gute wat was het koud!! Als je bijna 4 maanden in +30 graden hebt geleefd, is het wel wennen aan de max 15 graden in de herfst van Perth! Gelukkig kregen we later wat beter weer en was het in het zonnetje met 18 graden zelfs warm! Ze werkt thuis, waardoor ze haar tijd zelf kon indelen en ze vond het leuk om samen dingen te ondernemen. We zijn naar een nationaal park gegaan en hebben daar wat rond gewandeld. We zijn samen met Tante Toos naar de haven gegaan waar zij in 1954 met de boot uit Nederland is gearriveerd. Omdat er in de 50's ontzettend veel immigranten naar Australië zijn gekomen, staat daar nu een herinneringsmonument met alle namen van alle immigranten uit die tijd. Dus was erg gaaf om samen met mijn oudtante op de plek te staan waar ze destijds aan een nieuw leven is begonnen en waar haar naam op een muur staat vereeuwigd. Heel bijzonder! Verder ben ik met Cathy en haar dochter en kleindochter naar een park gegaan waar ik mijn eerste kangaroes heb gezien! Kon zo dichtbij komen, was helemaal hyper! Niet wetende dat ik later in een soort dierentuin tussen tientallen kangaroes zou lopen haha.
Ik ben ook zelf nog op pad geweest. Zo ben ik naar Rottnest Island geweest dat bekend staat om de quokka's. Dat zijn kleine diertjes die een beetje tussen een kangaroe en een rat in zitten. Het eiland heet ook Rottnest omdat het een paar honderd jaar geleden door de Nederlanders is ontdekt en zij de quokka's voor ratten aanzagen. Dus zij dachten dat er een rattennest zat. De Engelsen hebben die naam geprobeerd uit te spreken, waardoor het nu verbasterd is tot Rottnest. Ik heb een beetje op het eiland rondgewandeld en een echte quokka-ontmoeting gehad. Dit beest rook waarschijnlijk de pinda's in mijn rugzak die naast mij op het bankje lag. Dus hij klom via mijn been omhoog en probeerde mijn tas open te maken. Allemaal gezellig enzo, maar mijn tas moest nog een paar maanden mee (dacht ik) dus heb het na een korte strijd met de quokka toch weer in mijn bezit kunnen krijgen.
Qua beesten heb ik nog kangaroes gevoerd en een koala geaaid! Dat was zooo gaaf! Dan voel je pas écht dat je in Australië bent!

Verder heb ik ook een paar keer bij Tante Toos gegeten en dat was heel erg fijn. Zij vond het leuk om weer wat meer Nederlands te praten en het was fijn om over de families bij te kletsen. En we hebben ook enorm gelachen samen! Ze heeft echte Limburgse vlaaitjes gebakken en zo kletsten we wat af over van alles en nog wat. Het was geinig om te horen dat ze tijdens het Engels praten af en toe wat Limburgse woordjes of zinnetjes erin gooit. En tijdens het Nederlands praten, gooide ze er af en toe wat Engelse woordjes tussen. Maar wat wil je ook, als je al zo'n 60 jaar in Australië woont. En verder heb ik tijdens mijn tijd in Perth nog veel meer familieleden ontmoet wat allemaal heel gezellig was!

Na het afscheid op het vliegveld, ben ik naar Melbourne gevlogen. Hier zou mijn backpack-avontuur na een maand pauze weer verder gaan. Ik had er heel veel zin in! Maar dat kwam met name omdat ik mezelf dat wijs had gemaakt. Ik wilde namelijk eigenlijk al een paar weken naar huis. Maar nooit eerder had ik er zo serieus over nagedacht als in Perth. Juist omdat ik het zo naar mijn zin had met familie en ik me zo ontzettend thuis voelde bij Cathy, begon ik mijn eigen thuis en familie enorm te missen. Maar ik schoof het voor me uit en dacht, je hebt de vlucht naar Melbourne al geboekt dus probeer nou nog maar even door te zetten. Als je weer in het backpack-leven en bijbehorende ritme komt, dan wordt vast alles beter. Maar ja, dan kom je weer in je eentje in een stad aan die nog kouder is dan waar je vandaan kwam. In een hostel waar de gastvrijheid en klantvriendelijkheid ver te zoeken waren. En in een dorm waar mensen al 3 weken zaten dus die dat tot een soort thuis hadden omgetoverd (lees: zooi en eten overal). Ik heb hier wel aardige mensen ontmoet en een aantal leuke dingen gedaan. Zoals de Great Ocean Road gereden en toch nog zelf in een auto aan de andere kant van de weg gereden! En omdat ik een grote fan ben van Masterchef Australië, heb ik opgezocht waar dat precies in Melbourne zat en of de juryleden of winnaars restaurants in de buurt hadden. Dus op een dag ben ik naar de Masterchef-studio gelopen. Ik was zo nerveus, leek me zo gaaf! Maar helaas konden we hier niet echt naartoe, omdat er examens op het hele terrein waren. Dus zijn we daarna maar doorgelopen naar het restaurant van een van de juryleden; Gary Mehigan. Opnieuw was ik natuurlijk nerveus, want stel je voor dat hij daar was!! En wie mij en mijn gedrag rondom bekende mensen kent, weet in welke staat ik op dat moment was. Maar helaas was hij er ook niet. Wat een tegenvallers! Maar wel écht heel lekker gegeten!

Maar uiteindelijk dus toch besloten mijn reis eerder af te breken en terug te komen. Hoe dan? Nou, na echt heel veel wikken en wegen en pro-con-lists maken, bedacht ik me opeens; ik MOET nu een beslissing maken. Want ik was er voor mijn gevoel al veel te lang mee bezig, waardoor ik niet echt kon genieten van het hier en nu. Terwijl dat tijdens mijn reis juist zo centraal stond. Dus ik stelde mezelf de vraag: als je ervoor gaat, ga je er dan ook echt voor en ga je dan genieten van alles wat de oostkust van Australië nog te bieden heeft? Het antwoord daarop was nee. Ik had dit besluit namelijk al heel standvastig in Perth gemaakt. En toch kwam dat gevoel weer terug. En ik dacht, dan zit ik straks met foto's van The Opera House in Sydney of snorkelfoto's van The Great Barrier Reef. Maar als ik daar naar kijk zal het niet de beste herinneringen oproepen omdat ik alleen maar aan Nederland dacht. Dan maak ik daar liever over bijvoorbeeld een paar jaar mooie foto's van, als ik er weer zin in heb. Ik miste namelijk niet alleen mijn vrienden en familie. Maar ook Nederland. En het Nederlandse volk. En Eindhoven. En de Albert Heijn. En ik begon een steeds grotere hekel te krijgen aan het backpacken, in dorms slapen en Australië zelf. En ik dacht, voordat ik nou écht zo'n hekel aan al die dingen heb gekregen dat ik daarna nooit meer wil gaan, kan ik beter nu naar huis gaan met de mooiste herinneringen op zak die ik me maar wensen kon. Dus heb ik alles in gang gezet en een week later zat ik in het vliegtuig! Ik heb er nog geen moment spijt van gehad. God wat is Nederland toch een fijn landje en wat ben ik blij om weer thuis te zijn. Het echte thuis en niet de thuizen die ik steeds maar voor 3 dagen had om daarna weer naar een volgende stad te gaan. Als je basis weg valt en je niets hebt wat je je thuis kunt noemen, en het enige thuis dat je hebt op zo'n 10.000 km verderop zit (goeie gok, ik heb geen idee hoe ver), wordt dat best vermoeiend en maakt dat je dat dus sneller gaat missen dan wanneer je ergens naartoe gaat om te werken en je dus een thuis kunt creëren.

So here I am! In Eindhoven. In de tuin. Love it! Morgen mag ik weer beginnen met werken en ik heb er zin in! Kan niet wachten om te beginnen met sparen voor mijn volgende reis ;-)

Ik wil jullie allemaal ontzettend bedanken voor de steun, de gezellige skypesessies en de leuke reacties op mijn reisverhaal! Dat heb ik allemaal echt heel erg gewaardeerd.

Dan tot slot nog iets wat veel mensen me tot nu toe al hebben gevraagd, wat vond je het leukst? Dus hierbij presenteer ik u een lijstje vol met persoonlijke hoogtepunten:
- Mooiste natuur: Vietnam. Phong Nha en Sapa om precies te zijn.
- Mooiste locals: Cambodja. Wát een fijne mensen wonen daar. Ik heb ook daar weer een stukje van mijn hart laten liggen.
- Mooiste mede-backpackers: Thailand. Fantastische mensen ontmoet!
- Mooiste feestjes: Thailand. Koh Phi Phi en Koh Phangan om precies te zijn. Al was Chiang Mai ook niet mis.
- Mooiste wateren: Indonesië. De stranden en de kleur van de zee van Gili Trawangan waren echt ongelofelijk!
- Mooiste dieren: Thailand. De olifanten en vissen waren echt prachtig. Maar Australië ook. Heb dieren gezien waar ik eerder alleen nog over gehoord had en heb nooit eerder zo veel gekleurde kakatoe's en papagaaien in het wild gezien! Is er toch nog iets blijven hangen van die vogels...

Oh en nog een leuk feitje: ik ben als alleenreizende vrouw geen enkele keer gedrogeerd, beroofd of verkracht. Wie weet had ik mazzel, maar ik zou het zo weer doen!

C'est ça!

Liefs,
Chiara